Ξεφ(τ)υλλίζοντας σελίδες lifestyle.

    Θεωρώ πως δεν είμαι το ιδανικό άτομο που θα μπορούσε να καταπιαστεί με το συγκεκριμένο θέμα. Για την ακρίβεια ίσως και θα μπορούσες να με χαρακτηρίσεις και το πλέον ακατάλληλο. Ωστόσο, οι άνθρωποι και οι απόψεις συχνά αλλάζουν αποχρώσεις και αυτό δεν είναι τυχαίο καθότι εξαρτάται απλά και μόνο από την οπτική γωνία που παρατηρείς ένα θέμα.

  Από τα δεκαεφτά μου παρακολουθούσα φανατικά Sex&the city έχοντας ερωτευτεί κάθε ζευγάρι Μanolo που κοσμούσε τα πόδια της Sarah Jessica Parker και έχοντας ως ένα από τα κρυφά μου όνειρα να βρεθώ μέσα στα γραφεία της Vogue. Τελευταία είχα κολλήσει παρακολουθώντας τις μικρές πριγκίπισσες του Gossip Girl να φοράνε Valentino, Alexander McQueen και άλλα επώνυμα ενδύματα τα οποία οι κοινοί θνητοί γνωρίζουμε απλά ως λέξεις, ή έστω φωτογραφίες σε περιοδικά. Και φυσικά, το όλο θέμα δεν έγκειται μόνο στα ρούχα -καθότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά.

  Πολυτελείς λιμουζίνες, σπορ διθέσια, ξακουστά πανεπιστήμια, δημοφιλή καταστήματα, προβολή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης-ή δικτύωσης- και άλλα τόσα που ο σύγχρονος άνθρωπος άλλοτε χλευάζει και άλλοτε θαυμάζει. Εικόνες οι οποίες γίνονται άξιες σχολιασμού και κερδίζουν μία θέση στα κεφάλια μας, ως κάποιους από τους πιο κρυφούς μας πόθους ή ως κάποια από τα πιο γελοία θεάματα. 

  Βέβαια, όλα αυτά είναι εντελώς υποθετικά καθότι γνωρίζουμε πως διεξάγονται πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Ωστόσο, πόσο μας έχουν επηρεάσει άραγε; Και επιπλέον, πως αυτά μεταφράζονται στη δική μας ρεαλιστική ζωή; Στη ζωή του μέσου νεοέλληνα της οικονομικής κρίσης; Στο κεφάλι της κάθε έφηβης και μη, Ελληνίδας;   

  Δεν πάνε πολλές μέρες που διεξήχθη το "Vogue Fashion Night Out", το οποίο και έδωσε πολλές απαντήσεις στις άνωθεν απορίες μου. Ως καθημερινό κοριτσάκι που ζει-πλέον-στην Αθήνα και που το θέμα της μόδας είναι ένα από τα αγαπημένα του, δε θα μπορούσα να απουσιάζω από μία τόσο σημαντική διοργάνωση, τη γιορτή της μόδας, όπως θα χαρακτήριζαν πολλοί το συγκεκριμένο γεγονός. Παρακινημένη, λοιπόν, πρώτα από όλα από την έμφυτη τάση της περιέργειας που πολλοί άνθρωποι έχουν και δευτερευόντως από ένα ακόρεστο συναίσθημα να αγγίξω για λίγο τη μαγεία αυτού του κόσμου, πήρα κάποιον φίλο και κατευθύνθηκα προς τη Βουκουρεστίου. 

   Δε θα το αρνηθώ. Ήταν μία από όλες εκείνες τις φορές που νικάει ο αυθορμητισμός μου και με οδηγεί σε νέες περιπέτειες και νέους κόσμους τους οποίους συνεχώς δε χορταίνω να ανακαλύπτω. Κάθε κόσμος διαφορετικός, κάθε άνθρωπος μια νέα λέξη, μια μοναδική εικόνα, ένα ξεχωριστό δημιούργημα σε αυτό το χρωματιστό γαϊτανάκι που συνθέτει τον κόσμο. Όλοι μαζί ένας κόσμος. Καθένας ξεχωριστά ένας κόσμος.

  Όμως, για να δούμε πως ήταν αυτός ο νέος κόσμος που ένιωσα να ανοίγεται μπροστά στα δυο γεμάτα απορία και έκπληξη μάτια μου. 

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012. Οδός Βουκουρεστίου, ώρα 10:30

Η μικρή θαυμάστρια της μόδας κατευθύνεται προς το σημείο συνάντησης των απανταχού fashion icons της Αθήνας. Το στενό είναι ασφυκτικά γεμάτο με κόσμο χωμένο μέσα σε Chanel, Gucci, Dior, Prada και άλλες τόσες επώνυμες μάρκες. Στα πρόσωπά τους υπάρχει σχηματισμένο ένα αυστηρό χαμόγελο σαν να ξεγλίστρησε λίγο το πινέλο ενός ζωγράφου τη στιγμή που προσπαθούσε να τους φτιάξει χαρούμενους. Το βλέμμα τους αδηφάγο και επικριτικό να κινείται στο χώρο και άλλοτε να εξερευνεί τους παρευρισκόμενους, άλλοτε να παρατηρεί ναρκωμένο τις βιτρίνες των καταστημάτων που έχουν πλέον ανοιχτεί στο κοινό σε μια ξέφρενη γιορτή. Ανάμεσα τους, μοντέλα, παρουσιαστές, σχεδιαστές καθώς και διάφοροι άλλοι θνητοί λάτρεις της μόδας φορώντας ότι πιο πομπώδες βρέθηκε μέσα στη ντουλάπα τους στην προσπάθειά τους να εντυπωσιάσουν.

Να εντυπωσιάσουν; Φορώντας κάτι το οποίο κοστίζει μια περιουσία, κάτι το οποίο δημιούργησε κάποιος άλλος και έτυχε να έχουν την οικονομική ευμάρεια για να αποκτήσουν ή έκαναν οικονομίες γι' αυτό και μόνο το κομμάτι; Ναι...υποθέτω πως αυτή είναι η μαγεία μιας τέτοιας διοργάνωσης. Το να θαυμάζεις όλα εκείνα τα άπιαστα παραμυθικά φορέματα των παρευρισκόμενων. Το να επικροτείς ή να αποδοκιμάζεις όλους τους ανθρώπους σύμφωνα με το ένδυμα τους, τη βιτρίνα τους. Νέος κόσμος, νέος κανόνας. Dress Code: Lifestyle.

   Γυρίζοντας σπίτι, προσπαθούσα να μαζέψω το μυαλό μου που βρισκόταν χαμένο σε σκέψεις. Αυτή είναι η μόδα; Αυτός είναι ο κόσμος της; Που πήγαν όλες εκείνες οι φράσεις της Coco Chanel; Όλη εκείνη η παιδική αφέλεια της Marilyn που ποζάρει και γίνεται fashion icon σε ένα βράδυ; Που πήγαν όλες εκείνες οι διδαχές των σπουδαίων ανθρώπων της μόδας και πως ονομάσαμε μόδα όλους εκείνους τους τυχαίους γνωστούς που απλά αγωνίστηκαν για να οικειοποιηθούν λίγη από τη λάμψη της;

  Μήπως, όμως, αυτή δεν είναι και η ζωή μας; Πολλές βιτρίνες σε ένα καρουζέλ με χρώματα και εικόνες. Πολλές κρεμάστρες τυλιγμένες με μετάξια και κασμίρια. Άκριτη αποδοχή προτύπων και καμία προσπάθεια για δημιουργία, για καινοτομία ή διαφορετικότητα. Απλή μαζοποίηση με μόνο στόχο την προβολή. Και πάνω από όλα μία λέξη: Lifestyle.

  Ανοίγοντας τον υπολογιστή μου και ύστερα τη σελίδα μου σε κάποιο site κοινωνικής δικτύωσης οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν. Φωτογραφίες γνωστών μου καθημερινών ανθρώπων με διάσημους γέμισαν την αρχική μου σελίδα, τα σχόλια έδιναν και έπαιρναν. "Ουάου, έβγαλες φωτογραφία με τον τάδε;" "Πόσο όμορφη παίζει να είσαι μέσα σε αυτό το Prada φόρεμα;", και άλλα τόσα που καθιστούσαν κάποιον σημαντικό για μερικά μόνο λεπτά. Μέχρι το επόμενο κοσμοϊστορικό γεγονός που θα βρισκόταν για να τους χαρίσει λίγη λάμψη στη μουντή καθημερινότητά τους, μέχρι το επόμενο γεγονός που θα ανέβαζε για λίγο τα tweets, τα likes και τα views τους.

  Ειλικρινά, όμως, είναι όλα αυτά τόσο σημαντικά για τις ζωές μας; Πόσο σημαντικό είναι το label ενός ανθρώπου, όταν γδύνεται πριν πάει για ύπνο το βράδυ; Πόση σημασία έχουν όλα αυτά όταν κάτω από το dior φόρεμά σου δεν υπάρχει τίποτα να το αναδείξει; Πόση αξία έχει ένας άνθρωπος, όταν πάνω από όλα περιμένει από ένα φόρεμα για να αποκτήσει ταυτότητα; Και κυρίως, όταν θεωρεί τον εαυτό του άνθρωπο ενώ δεν έχει κάνει τίποτα για να κερδίσει αυτό τον τίτλο;
  Ναι, αν μη τι άλλο, ένα γεγονός, η ζωντανή επαφή σου με ένα κόσμο, η συνάντησή σας μπορεί να σε γεμίσει διάφορες σκέψεις και απορίες. Μπορεί να σε αφυπνίσει ή να σε πλημμυρίσει ενθουσιασμό. Μπορεί σίγουρα να σου γεννήσει συναισθήματα, όποια και αν είναι αυτά. Και το σημαντικότερο από όλα μπορεί να σε κάνει να απομυθοποιήσεις καταστάσεις, ανθρώπους και εικόνες δείχνοντάς σου άλλες πτυχές του θέματος. Γιατί πλέον δεν το παρακολουθείς από την απρόσωπη οθόνη ενός υπολογιστή ή μιας τηλεόρασης, αλλά ζεις μέσα του.

  Μικρές σκέψεις ενός ανήσυχου μυαλού ή απλές υπεκφυγές κάθε ανθρώπου που δεν μπορεί να μπει σε αυτούς τους κύκλους; Σε αφήνω να κρίνεις. Εμένα, το lifestyle μου, τη ζωή την οποία κάνεις και το label της.

                                     Life is always the most fashionable label. Keep it classy.